1. In de tuin van het klooster te Biella (Italië)
2. In het paleis van de hertog Della Volta te Novara
3. 1e tafereel: In de herberg 'De Gouden Leeuw' te Milaan
   2e tafereel: Op een plein in Milaan

• Monthabor, bariton
• Robert, hoge bariton
• Hertog Della Volta, komische tenor
• Griolet, lyrische tenor
• Stella, sopraan
• Hertogin Della Volta, mezzosopraan
• Claudine, mezzosopraan

Met La Fille du Tambour-Major heeft Jacques Offenbach nog eens benadrukt dat hij met hart en ziel aan zijn tweede vaderland was verknocht. Het stuk is één grote loftuiting aan het adres van Frankrijk, een patriottisch testament, boordevol typisch Franse muziek. Veel ensemblewerk, grote koren, een bruisende balscène, gevolgd door een schermscène, een gedanste en gezongen tarantella, een Frans volkslied (Le Chant du Départ) enz.

Het verhaal is vermakelijk, maar ook gecompliceerd. Een leerlinge van een kloosterschool, Stella genaamd, wordt verliefd op de jonge luitenant Robert. Haar vader, de hertog Della Volta, heeft haar hand echter beloofd aan een verknipte markies. Maar uiteindelijk blijkt Stella niet de dochter te zijn van Della Volta, maar van een Franse tamboer-majoor. Robert en Stella krijgen elkaar. Dit is de hoofd-intrige. Daarnaast zijn er tal van verwikkelingen rond de hertogin Della Volta, de marketentster Claudine, haar oom Clampas, de kleermaker Griolet, enz.