Le Roi Carotte, Jacques Offenbach
Oorspronkelijke titel | Le Roi Carotte |
Nederlandse titel | Koning Wortel (of: De wortel aan de macht) |
Componist | Jacques Offenbach |
Tekstdichter | Victorien Sardou |
Vertaling | Joop C.G. Fransen |
Genre | Opérette-féerie (komische opera) in drie bedrijven (elf taferelen) |
Première | 15 januari 1872, Théâtre de la Gaîté, Parijs |
Tijd van handeling | Het stuk speelt in de negentiende eeuw |
Plaats van handeling |
|
Belangrijkste rollen |
|
Kooraandeel | Veel koor |
Orkestbezetting | 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten, 3 trombones, pauken/slagwerk, strijkers |
Bijzondere eisen | Een militaire fanfare op het toneel (kan ook worden weggelaten) |
Partituur en orkestmateriaal | Leverbaar |
Moeilijkheidsgraad | Niet moeilijk |
Duur | Drie bedrijven, totale duur: ongeveer 2½ uur |
Muziek |
Deze bizarre opera is vooral de moeite van uitvoering waard wegens de hoge kwaliteit van Jacques Offenbachs muziek. Hoogtepunten zijn natuurlijk de finales: in de eerste is een niesbui op muziek gezet, gevolgd door de opkomst van een koor van rapen en knollen; de tweede heeft een fantastisch koornummer van mieren en vele andere insecten; in de derde wordt een complete revolutie verklankt. Dan is er de dromerige aria van Rosée du Soir, het gedragen Pompeii-kwartet, en het geestige nummer voor soli en koor over de spoorwegen. Het revolutiekoor heeft de kracht van een echte Schlager. |
Verhaal |
Met de hoofdfiguur, de loszinnige erfvorst Frivolinus, werd duidelijk op keizer Napoleon III gemikt. De losbol komt ten val (vooruitziende blik van Sardou!) en wordt opgevolgd door een tot leven gewekte wortel en zijn lompe hofhouding van rapen en knollen, waarmee de radicalen (radix = wortel) werden bedoeld. Onder leiding van een goede genius reist de verbannen vorst door ruimte en tijd, bezoekt het Pompeii van voor de uitbarsting van de Vesuvius, en leert bij de mieren wat hard werken is. Intussen is het regime van de weerzinwekkende wortel honderd maal erger gebleken dan dat van zijn voorganger. Na een revolutie herkrijgt de balling zijn troon en verdwijnen de wortel en zijn plantaardige kliek weer in de grond. |
Kostumering |
Dames: burgeressen, meisjes van de studenten, hofdames, enz.
Heren: burgers, studenten, hovelingen, soldaten, enz. Verder voor koor, soli en figuratie: Romeinse kleding (Pompeii), knollen en rapen, insecten enz. |
Opmerking |
Het stuk is in alle opzichten extravagant: elf taferelen, tientallen rollen, grote orkestbezetting, overdadige kostumering enz. Het is daarom alleen geschikt voor zeer grote gezelschappen, of als jubileumproductie. Het aantrekken van ballet en veel figuratie is aanbevolen. Maar als men niet opziet tegen organisatorische rompslomp, dan wordt men beloond met een zowel voor publiek als spelers zeer spectaculaire politiek-satirische muziektheater-productie. |
Foto's | |
Link | Wikipedia (fr) |