Eerste bedrijf:

• 1e tafereel: Hof van koning Nobel
• 2e tafereel: Voor Malpertuis, de vossenburcht
• 3e tafereel: Het erf van timmerman Lamfriet
• 4e tafereel: Aan een rivier
• 5e tafereel: Hof van koning Nobel

Tweede bedrijf:

• 1e tafereel: Voor Malpertuis
• 2e tafereel: Bij de pastoorswoning
• 3e tafereel: In Reynaerts woning
• 4e tafereel: Hof van koning Nobel
• 5e tafereel: In Reynaerts woning
• 6e tafereel: Hof van koning Nobel

Derde bedrijf:

• 1e tafereel: Op weg naar de galg
• 2e tafereel: Bij de galg
• 3e tafereel: Voor Malpertuis
• 4e tafereel: Hof van koning Nobel

• Nobel, bas-bariton
• Reynaert, tenor
• Hermelijne, sopraan
• Tybeert, mezzosopraan
• Bruun, bariton
• Grimbeert, tenor
• Cantecleer, komische tenor
• Ysengrijn, bas
• Courtoys, tenor of sopraan

Het werk lijkt in één opzicht zeker niet op een operette, eerder op een opera, doordat het vrijwel geen gesproken teksten bevat. Als er al gesproken woord is, dan wordt dit meestal omlijst door orkestmuziek (melodrama), dit om het werk – dat veel scènewisselingen vertoont – tot een eenheid te smeden. De koren zijn vierstemmig gezet. Soli, duetten en ensembles voor solisten wisselen elkaar af. Er zijn ook een aantal puur orkestrale stukken, zoals de ouverture, entr’actemuziek en dansstukken en toneelmuziek ter illustratie van gebeurtenissen zonder tekst (bij voorbeeld een ‘wandelmuziek’, die ook achterstevoren wordt gespeeld, namelijk als men in tegengestelde richting loopt). De muziek is tonaal; de componist heeft bewust gebruikgemaakt van een grote verscheidenheid van stijlen, van de middeleeuwen tot en met de twintigste eeuw.

De vos Reynaert wordt driemaal ten hove gedaagd. De eerste twee afgezanten (de beer en de kater) komen deerlijk mishandeld terug van hun missie, de derde bode (de das) weet de gedaagde mee te krijgen. De vos wordt ter dood veroordeeld. In een slotwoord speelt hij echter in op de hebzucht van de leeuw (koning Nobel) en de sentimentaliteit van de leeuwin. Hij wordt gepardonneerd, in ere hersteld en weet zijn vijanden (beer, kater en wolf) nog een hak te zetten. Verder krijgt hij de haas en de ram mee als begeleiders naar zijn woning. Thuisgekomen nodigt hij de haas binnen, onthoofdt hem en stuurt de ram terug naar de koning, met in een tas een belangrijke boodschap. Aan het hof treft men in de tas de kop van de vermoorde haas aan. Het machteloze hof weet niets anders te verzinnen dan de ram, de brenger van het gruwelijke nieuws, voortaan vogelvrij te verklaren, met al zijn familieleden. Het stuk eindigt met een als fuga gezongen moraal: Mundus vult decipi, ergo decipiatur (Latijn: De wereld wil bedrogen zijn, bedrieg haar dan ook maar).