La Vie Parisienne, Jacques Offenbach

Oorspronkelijke titel La Vie Parisienne
Nederlandse titel Het Parijse leven
Componist Jacques Offenbach
Tekstdichter Henri Meilhac en Ludovic Halévy
Vertaling Joop C.G. Fransen
Genre Komische opera (opéra-bouffe) in vijf bedrijven
Première 31 oktober 1866, Théâtre du Palais Royal, Parijs
Tijd van handeling Tweede helft negentiende eeuw
Plaats van handeling
  1. Stationshal, Gare de l’Ouest, Parijs
  2. Ten huize van Raoul de Gardefeu
  3. Ten huize van Madame de Folle-Verdure
  4. Ten huize van Raoul de Gardefeu
  5. In een restaurant
Belangrijkste rollen
  • Baron Van Gondremarck, bariton
  • Een Braziliaanse miljardair, tenor
  • Frick, tenor
  • Prosper, tenor
  • Bobby de Bobinet, tenor of bariton
  • Raoul de Gardefeu, tenor
  • Urbain, bas
  • Kirsten van Gondremarck, sopraan
  • Gabrielle, sopraan
  • Métella, mezzosopraan
  • Pauline, (mezzo)sopraan
Kooraandeel Veel koor
Orkestbezetting 2 fluiten, 1 hobo, 2 klarinetten, 1 fagot, 2 hoorns, 2 trompetten, 1 trombone, pauken/slagwerk, strijkers
Bijzondere eisen Vier verschillende decors. Maar tegenwoordig kan men met zetstukken en belichting ook veel suggereren
Partituur en orkestmateriaal Leverbaar
Moeilijkheidsgraad Als men maar spelers heeft die kunnen acteren is het stuk helemaal niet moeilijk, en succes verzekerd.
Duur Vijf bedrijven, totale duur: ongeveer 2½ uur
Muziek

La Vie Parisienne is een echt acteursstuk, een toneelstuk met (veel) muziek. Voor de hoofdrollen zijn natuurlijk echte zangers vereist, maar de meeste rollen kunnen worden bezet met acteurs die ook kunnen zingen. Het stuk bevat zeer veel coupletten (Bobinet, Gabrielle, Baron, Urbain, Frick etc.), enkele aanstekelijke duetten (o.a. van de handschoenennaaister en de schoenmaker), hilarische ensembles (o.a. "Admiraal, u heeft een grote scheur") en grandioze finales (de eerste 'aussi vite que possible', de tweede met jodeleffecten, de derde, die rustig begint, steeds sneller wordt en eindigt in een woeste cancan, en de sprankelende vijfde waarin de champagnekurken knallen). Opmerkelijke solonummers zijn verder de weemoedige brief-aria van Métella en het rondeau van de Zweedse barones die de Italiaanse opera heeft bezocht.

Verhaal

Een Zweedse baron en zijn jonge echtgenote bezoeken Parijs. Zij vallen in handen van een Parijse dandy, Raoul de Gardefeu, die zich voordoet als gids. Zijn maîtresse, Métella, heeft hem namelijk bedrogen en hij besluit nu zijn geluk bij de dames van adel te beproeven. De barones vindt hij zeer aantrekkelijk. Hij neemt het Zweedse paar mee naar zijn huis en maakt ze wijs dat dat een hotel is.
In de volgende bedrijven worden allerlei soupers en feestjes voor de baron georganiseerd; intussen tracht Gardefeu de Zweedse schone te veroveren. Dit plan mislukt echter jammerlijk. Na allerlei avonturen en dolle verkleedpartijen eindigt het stuk met een wild feest in een restaurant à la mode, waar zelfs messen worden getrokken. Maar er vloeit geen bloed. Het enige wat er ten slotte vloeit (rijkelijk), is de champagne.

Kostumering

Qua kostumering is La Vie Parisienne niet goedkoop. Het stuk is één grote verkleedpartij. Een schoenmaker verkleedt zich als een majoor, een naaister doet zich voor als de weduwe van een kolonel, meiden en knechten geven zich uit voor hoogadellijke lieden enz. Ook voor het koor zijn veel kostuums nodig: reizigers, Duitse gasten, obers, carnavalsvierders. Maar het stuk is de extra kosten meer dan waard, het is een van de leukste werken uit het Franse repertoire.

Opmerking

Wij kunnen desgewenst koorpartijen leveren voor het derde bedrijf, dat eigenlijk alleen voor soli en ensemble is geschreven. Men kan deze koorpartijen door de rest van het gezelschap laten meezingen, bijvoorbeeld uit de orkestbak of achter de schermen.

Foto's Gooise Operette 2012, fotograaf Jan Dolman
Link Wikipedia

< Trial By Jury | Volg | Der Vogelhändler >

Tags: Offenbach | Fransen