The Gondoliers, Gilbert & Sullivan
| Oorspronkelijke titel | The Gondoliers |
| Nederlandse titel | De gondeliers |
| Componist | Arthur Sullivan |
| Tekstdichter | William Gilbert |
| Vertaling | Joop C.G. Fransen |
| Genre | Light opera in twee bedrijven |
| Première | 7 december 1889, Savoy Theatre, London |
| Tijd van handeling | 1750 |
| Plaats van handeling |
|
| Belangrijkste rollen |
|
| Kooraandeel | Aanzienlijk |
| Orkestbezetting | 2 fluiten, 1 hobo, 2 klarinetten, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten, 3 trombones, pauken/slagwerk, strijkers |
| Bijzondere eisen | Dit is het enige werk van Gilbert & Sullivan waarin drie in plaats van twee trombones zijn voorgeschreven. |
| Partituur en orkestmateriaal | Leverbaar |
| Moeilijkheidsgraad | Niet bijzonder moeilijk; wel grote rolbezetting (naast bovengenoemde nog zes kleinere rolletjes) |
| Duur | Twee actes van elk ruim een uur, samen ongeveer 2½ uur |
| Muziek |
Naast The Mikado is dit de meest gespeelde operette van Gilbert & Sullivan. |
| Verhaal | De kroonprins van Baratarië is als zuigeling ontvoerd en ondergebracht bij een Venetiaanse gondelier, die al een zoontje van dezelfde leeftijd had. Inmiddels zijn de knapen volwassen en getrouwd. Nu komt ene Don Alhambra met de mededeling dat een van de jongemannen koning van Baratarië is. Omdat niet duidelijk is wie van de twee de koning is, besluit men ze voorlopig beiden op de troon te zetten, totdat de oude voedster uitsluitsel zal komen geven. Een verdere complicatie treedt op als blijkt dat de kroonprins als baby al is uitgehuwelijkt aan Casilda, de dochter van de hertog van Plaza-Toro. Wat nu? Een van de twee jongemannen is gewoon gondelier en de ander is koning en bigamist. Na tal van komische verwikkelingen volgt een verrassende ontknoping, waarmee iedereen tevreden is. |
| Kostumering |
Mannen: twee kostuums, namelijk als gondelier en hoveling te Baratarië
Vrouwen: een kostuum (folkloristisch Venetiaans) |
| Opmerking | |
| Foto's | |
| Link | Wikipedia (en) |