• Koning Kakatoe XXIII, komische bariton (of tenor)
• Romboïdal, komische tenor
• Prins Alexius, sopraan
• Théodorine, alt (of mezzo)
• Prinses Hermosa, tenor

Jacques Offenbach heeft het kluchtige gegeven met kennelijk plezier op muziek gezet. Zo haalt hij in dit werk de eigenaardigheden van diverse muziek-instrumenten naar voren; de zangers imiteren o.a. de trombone, de cello, de trommel en de mandoline. Verder neemt hij weer eens andere componisten op de hak; het stuk bevat o.a. een parodie op La Juive van Fromental Halévy, destijds een bekende opera. Hoogtepunten zijn een lawaai-aria, coupletten met gekwaak als begeleiding, een opera-ensemble over niets (het botermesje), een fantastisch duet voor vader en 'dochter' (twee tenoren) en een mallotige barcarolle.

Dit is een van de gekste stukken van Jacques Offenbach. Op een ver eiland regeert een koning. De koning heeft een zoon, tenminste dat denkt hij. De prins en de dochter van de hofmaarschalk worden verliefd op elkaar. De koning heeft geen bezwaar tegen een huwelijk. Maar nu komen de moeilijkheden. De hofmaarschalk heeft de koning destijds niet verteld dat hij voor de zoveelste keer een dochter had gekregen; het kind werd als jongen opgevoed, maar het is dus een meisje. De hofmaarschalk is in alle staten, maar hij durft de koning de waarheid niet te vertellen. Intussen blijkt dat de vrouw van de hofmaarschalk, ene Théodorine, indertijd heeft besloten, zonder medeweten van haar man, haar zoontje op te voeden als meisje, om te voorkomen dat hij later onder dienst zou moeten. De dochter van de hofmaarschalk is dus een jongen. Als Théodorine verneemt dat haar kind met de prins wil trouwen is ze al even radeloos als haar echtgenoot. Een wirwar van misverstanden is het gevolg.